Ik heb de spetters op mijn gezicht gevoeld
Deze ochtend word ik opnieuw om half zes wakker, mijn buik knijpt zich samen. Gedachten schieten door mijn hoofd, maar blijven nergens hangen. Ik kan ademhalen. Daar heb ik een vrije dag voor genomen.
Maar mijn oren vangen geïrriteerd de eerste geluiden van de stad op.
Vuilnismannen maken asociaal lawaaierig onze bakken van gisteren leeg. Ik ben wakker.
Er hangt warm geel licht door het huis. Ik weet wat er komen gaat. Die eerste regen van het jaar is de mooiste die er is.
Als ik mijn bed uitstap vang ik een blik van mezelf in de spiegel op. Ik bekijk haar met een blije lach. Zij is mooier geworden.
Later als de temperatuur killer wordt, de dagen in elkaar krimpen en er bijna geen licht meer is in het huis waarin ik woon, leef en werk, zijn dat de moeilijke dagen.
Maar vandaag is dit goddelijk goud van mij.
Ik houd van het licht.
Ook een belangrijke reden waarom ik Nederland de rug heb toegekeerd. Daar heb ik het gevoel dat de hemel elke godganse dag op mijn godvergeten hoofd gespijkerd zit, ik heb er geen ruimte.
Even later valt de belofte met bakken uit de hemel. Met een grijns sluit ik de twee openstaande balkons af, het is begonnen, de winter gaat komen. De aarde snakt er naar.
Ik wil deze eerste regen ruiken. Ik douche niet, ik wil ook gisteren nog even bij me houden, gisteren was prachtig.
Zo’n liefde waarmee je te pletter slaat, schiet er door mijn hoofd. Ik heb het over mezelf afgeroepen. Ik houd er van. Het maakt me stralend blij. En mooi, dat ook. Here we go! Dit gaat prachtig worden, ik weet het heel zeker, ik ga er mijn best voor doen.
Tel Aviv slaapt nog als ik de straat oversteek. De eerste regen op het asfalt ruikt zilt, een beetje bitter. Oh mijn God, wat houd ik hier van.
Onderweg naar de rots is de supermarkt – waar ik niet vaak naar binnen durf – gelukkig nog dicht. Ik hoef me niet af te vragen waarom. Het is nog te vroeg.
Ietsje verder stap ik alweer over de woorden die blijven. Maar er is iets nieuws bijgekomen. Iemand heeft op de traptreden voor de achterkant van de synagoge drie cijfers gespoten. Ik sta er bij stil en kijk. Ook hier is fluorescerende spray paint gebruikt, maar dat licht nu niet op.
Ik kijk er met een glimlach naar. Mijn nachtelijke gang naar de rots gaat schrikken worden, later. Ik verheug me er op.
Op de rots kan ik het niet helpen dat ik moet lachen als ik de regenboog zie die door de donkere opgestapelde wolken voor mij de Middelandse Zee komt raken. Precies op dat moment vliegt een gecamoufleerd zwaar legervliegtuig – ik weet niet welke – het prachtige beeld naar een andere realiteit.
Gelukkig ik kan het toch gebruiken.
Vandaag wordt mooi, ik heb de spetters op mijn gezicht gevoeld.
Tel Aviv,
Jezzebel
Foto: Pascale; Onderweg naar de rots vandaag
Oef: het getal van het beest Jezz… Mooi beeld heb je weer geschapen. Ik heb met je meegewandeld en naar de zee gekeken die ook ik liefheb. Een mooie dag vandaag!
🙂 Het gaat prachtig worden Solvejg. Dankjewel, voor jou ook een dag die tintelend blij maakt.
Zo’n beeld van een ontwakende stad is schitterend. Ik wil Tel Aviv ook nog eens bezoeken.Het gevoel dat jij beschrijft had ik vaak in Parijs.
666… brrrr
Er hangt hier een grijze deken in de lucht. Dan liever regen en de geur van nat asfalt.
groet D
Of was het 999 ?
Kan het ruiken voelen en proeven……..heerlijk, ik geniet mee van jouw dag….hier ook (Door) grijze deken, verwarming aan, niet gedoucht, lekker aan het klungelen op mijn vrije dag :))
Zulke herkenbare geuren, kleuren. Ik ruik ze van het scherm af. De eerste regen, altijd rond het einde van Soekot. Die heeft iets speciaals. En de zomer toch nog niet helemaal weg. En toch vast de winterkleren uitzoeken. Ik herinner me met een glimlach de truien die ik droeg in de Israelische winter, bij 17 graden.
Back to you. You’re your own person. En dat laat je je door niemand afpakken. Mooi.
PS aanbevolen natuurlijk.
Nou is tie weer mooi!
Een mooie impressie Jezz! Zo zijn wij ook een beetje daar.
De hemel hier hangt laag… avec un ciel si bas qu’il fait l’humilité, zong Brel… maar het is, ook zonder legervliegtuigen, veiligheidszones, muren en bezette gebieden onbetwistbaar ónze hemel.
Sorry hoor, maar ik hou niet van zoete broodjes uit smerige bakkerijen.
@Bureau Holanda, Paris se reveille 🙂
@Door, vertel eens, wat is er aan de hand?
@Beus, Het waren deze nummers, eventueel te controleren aan de achterkant van de synagoge van het Carlton Hotel. Vrij ziek natuurlijk dat iemand deze cijfers op het stoepje spuit van een synagoge.
@Niko, Geniet maar lekker 🙂
@Eline, ja de geuren en de kleuren zijn zo heerlijk. Dankjewel 🙂
@Red, Dankjewel.
@K, Dankjewel 🙂
@Rob, Ook het monsterlijke is de realiteit. Je weet in elk geval dat je leeft in het echte en niet in een voorgebakken illusie.
Jezebel,
er is niet zoveel aan de hand. Het is zondag. Ken je die zondagen in Nederland nog? Grijs, loom ,niets. Soms vind ik het zalig en soms vind ik het vervelend. Maar nu schijnt de zon. Niet lang want de dagen worden korter. Is niet erg, ik hou op zich wel van de wisseling van de seizoenen.
groet D
Reactie is geredigeerd
@Door, you bet, ik ken die dagen heel goed. Kom we gaan samen uitwaaien. 🙂
be carefull what you wish for..you just might get it… 🙂 Njoy!
mooi geschreven weer 🙂
zo ken ik je weer
Hoeregen mooi kan zijn!
Reactie is geredigeerd
…and all our yesterdays have lighted fools….
(the way to dusty deads)…… ·)))))))))))
Zo, trut, deze is wel weer heel mooi!
Op zondag vuilnismannen
tja
dat is geen zondag bij jullie begrijp ik
Jezzebel nou effe Serieus
wat zie je in die Mihai
of is het allemaal een grap
dom blondje
Rob
L’humidité
Ik ben een weekend uit wezen waaien. Mooie mensen, niet digitaal. En nu lees ik je woordenstroom. Prachtig. Niet gek te krijgen…
Thanks, Daan. 🙂
Romeins rekenen; D=500,C=100,L=50,X=10,V=5,I=1
DCLXVI=666,MMVI=2006. M=mille en C=cent.
666 is gewoon veel. Zoals het jaarinkomen
in sjekel zilver van de Bijbelse Salomon ook
zeshonderd en zes en zestig was.
Zoek maar op.Dat getal zal dan door orthodoxe activisten die de tempelberg willen gesprayed zijn en niet het plaatselijke filiaal van de Satanskerk of fundementalistische "christenen"