Ben je Bereid?
Vandaag heb ik mijn lichaam laten strelen door de zon. De aarde die mij wiegde toen mijn gedachten vrij waren. Ik heb er de tijd voor genomen om door alles dat is, gekoesterd te worden.
Liefde heb ik nodig. De waarzegster heeft het mijn moeder jaren geleden voorspeld. “Zij heeft heel veel liefde nodig,” waren de woorden waarmee ze mij vervloekte. Mijn moeder heeft me er mee opgevoed. En ik? Ik heb me gehoorzaam geschikt, haar verlangen met al mijn liefde waar gemaakt.
Vandaag heb ik de stemmen gehoord van de vrouwen die ik zelf heb gekozen. Niet zij die mij kozen. Dat gaat meestal mis. Als zij mij kiest, dan gaat het over haar, heeft niets met mij te maken. Zij die een label wil plakken ruikt haar eigen verlangen. Net als ik.
Ik ben goed in kiezen. Ik kies voor mezelf.
“Misschien ben jij wat er nodig is,” zegt ze plotseling bedachtzaam. Haar mooie mond vormt wulpse woorden. “Alsof de mensheid opeens de hik heeft gekregen en alles anders is.”
Haar woorden zijn mij dierbaar. Zij die ik gekozen heb omdat ze zo prachtig kan denken.
“En hoe voelt het, wat blijft er over,” hoor ik de ongerustheid in haar stem.
Zij die ik gekozen heb omdat ze zulke mooie ballen heeft, zij die de sleur kan doorbreken. Zij geeft mij mijn dagelijkse moed.
“Ik bewonder je in je vrijheid,” zegt zij, de directrice van alle gevoelige vrouwen.
Zij die er verstand van heeft. “Jij hebt pure vrijheid om te kiezen, door niemand gebonden, jij kan je gang gaan,” in haar stem hoor ik het verlangen.
Maar ik weet dat het ondanks haar deskundigheid niet helemaal waar is. Ik draag daar ook de lasten van. Met opgeheven hoofd, dat wel, dat is mijn keuze. En soms kruip ik door het slijk, ook niets anders dan dat wat ik kies.
“Ben je bereid,” vraagt zij mij streng als ik mijn gepruts op de grond uitspreid. Ik kijk haar verschrikt aan. Ben ik bereid?
“Natuurlijk, ik sta open,” zeg ik net even te overmoedig.
Daarmee begint een nieuw avontuur. Eentje waar ik met mijn hart voor heb gekozen.
Het zal mooi en gevaarlijk zijn, ik houd er van.
Good Bye angels die het allemaal beter weten. Ik doe het lekker zelf.
Tel Aviv,
Jezzebel
Foto: Pascale; Good Bye
Gelijk heb je. Vaar op eigen kompas.
Mooi kunstwerk.
Groeten, Henk.
Thansk, Henk, Dit kunstwerk was slechts de eerste stap van een lange reeks 🙂
avontuurlijk en gevaarlijk. Jij durft.
Lig je in stukken op de grond?
@Door, mooie prachtige vriendin. Jij die zo ongelooflijk goed horen kan.
Ik lig niet in stukken, dit is de eerste stap van de wederopstanding, maar dat komt vanzelf.
By the way, vandaag was Simcha Torah, een nieuw begin. Ik heb er zin in!
Dat het goed zal zijn. 🙂
Vreugde!
Wederopstanding… daar kan je soms wel een beetje hulp bij gebruiken toch?
Yes! En zeker van jou. Thanks my very good friend. Jij die mij koos. Ik die jou koos.
maar eerst slapen…
Katharsis.
Zoals M. Buonarroti marmer wegkapt (per forza di levare), om het beeld, een idee van de ziel, dat in het marmer gevangen zit, te bevrijden.
I’cominciai: Poeta, volontieri parlerei a quei due che ‘nsieme vanno, e paion si al vento esser leggeri.
My first words: Poet, I am willing to speak with those two who go together there, and seem so lightly carried by the wind.
(Dante)
Eindelijk klink je evenwichtig; succes met je nieuwe avontuur.
The spirit moves, but not always upwards.
THEODORE ROETHKE
@Doortje, ik heb lekker geslapen en vandaag is prachtig. En jij?
@K, dankjewel, doe je mee?
@Fravapa, maar ik houd van het licht. 🙂
dan zitten we toch weer in hetzelfde vaarwater,
na een week van ziekte waarin ik mij geradbraakt voel, raap ik mijzelf zo goed en zo kwaad als het gaat weer bijeen.
Het voelt ook aan als een grote schoonmaak beurt, na de ziekte de wederopstanding, klinkt nogal zwaar, maar zo kan het wel zijn.
Schoon schip gemaakt.
ik wilde zoveel, teveel misschien,
morgen ga ik weer verder.
Goodbye, hello 🙂
Kweet niet, waaraan zou ik mee moeten doen?
Dag zonnekind. Je tekst past goed bij dit krachtige werk. Kwetsbaar maar sterk. Ben benieuwd naar meer.
Ik heb de afgelopen week een beetje geworsteld met je blog. Omdat ik je gedachten wil begrijpen, begrijpen wat er gebeurt maar het niet helemaal lukt. Misschien door een overvloed aan wanklanken die alles oprimpelde.
Iets nieuws beginnen, in het diepe springen, een nieuw pad inslaan. Het is doodeng, maar het is ook zo mooi, spannend. Het roer om. Go for it girl!
again the celebration of recognizing!!!!!
go on soul sister….you’ll gonna be a grown-up some day…but pamper the child in you, don’t loose her!!!!
ø))kærligst, jeg
Jezzebel,
ik heb ook goed geslapen. Nu breekt pas de zon door, na een grijze ochtend.
@Klaas Katharsis, ik was je niet vergeten hoor. 😉
@Alice, Goodbye and Hello! Kleine stapjes tegelijk 🙂
@K, een nieuw avontuur?
@Eline, 🙂 Je gebruikt de woorden van mijn moeder, zo noemt zij mij ook altijd. 🙂 Vaak hebben de reacties onder mijn stukken werkelijk helemaal niets met mij te maken. Ook voor mij soms moeilijk om te zien. Je laat je zo gemakkelijk meeslepen.
@Jeg, Ik doe mijn best. 🙂
@Doortje, Geniet maar van dat zonnetje, ik stort me zo ook weer naar buiten. 🙂
Zie je wel, die naam past bij je 🙂