Stampvoetend met dikke tranen probeer ik haar te vertellen wat ik op mijn hart heb. Woedend heb ik mijn fiets er voor aan de kant gesmeten.
Ze wil niet luisteren. Haar hoofd is er niet bij, nu, net op dit moment dat ik haar hersens zo hard nodig heb. Zij maakt zich zorgen om meer praktische dingen. We zijn verkeerd gereden, een feestje dat wacht, mensen die begroet moeten worden, feliciteren, sociaal zijn.
Omdat we allebei niet zo’n scherp richtingsgevoel hebben is fietsen voor ons een avontuur dat tijd kost. Daar lachen we meestal om. Zij weet een stukje en dan weet ik het weer, samen komen we altijd wel ergens.
Maar nu sta ik tegen een muurtje voor de open zee als een klein kind over mijn toeren te huilen in de ondergaande zon. Ook zij is razend.
Eindelijk laat ze me spreken. En dan is er rust. Lelijk vind ik mezelf.
In gedachten hoor ik de woorden van weer een ander die een oordeel velt: “Je bent zo extreem.”
Op het feest handelen we de plichtplegingen snel af. Daarna gaan we zitten en kan ook ik weer naar haar luisteren. Ook zij is ziedend en heeft het gevoel dat niemand haar hoort.
Elke vrijdag gaat ze naar het dorp Bi’ilin in de Westbank om daar met de Palestijnen te protesteren tegen de muur die hun leven heeft afgesneden. Ze is al bijna zestig en met haar prachtige lange blonde haren gooit ze al haar ziel en zaligheid in de strijd. Geen van haar vrienden wil mee. Maar dit is een onrecht dat zij niet kan verdragen. Ze is woedend! Ook op mij.
Daar staat ze elke vrijdagmiddag, naar adem snakkend in grote wolken traangas, trillend als een riet. Ze is zo verschrikkelijk bang. En ze weet dat ze iedereen moet rekruteren die ze voor haar karretje kan spannen. Dit is het moment, nu moet er ingegrepen worden.
“Ik wil weten wat je antwoordt als er aan jou gevraagd wordt waar je was over weet ik hoeveel jaar,” confronteert ze me.
Ik kijk haar aan. Ik kan het haar niet geven. Ik kan niet op de barricades staan zoals zij.
Zo eerlijk als ik durf geef ik haar de enige waarheid die telt: “Ik was bezig met andere dingen die belangrijk zijn.” En terwijl ik de woorden uitspreek, gaat er een ijzige rilling door me heen.
Belangrijk, belangrijk, ik haat dat woord.
En de wereld draait zoals die draait, rustig door.
Tel Aviv,
Jezzebel
Foto: Pascale
OUD GELUK
Oud geluk (niet te koop)
in oude kamers. Is dat niet mooi?
We wisten al dat de zin van de ervaring
de herinnering is, en dat daarbij desnoods
de ervaring achterwege gelaten mag worden,
maar zo helder zagen we het zelden.
Je sloot de deur, keek me aan met ogen van fluweel,
glanzend van ouderdom,
en achter de deur stierf men er op los,
als beesten, als gekken, als lemmingen,
als gestrande potvissen, alsof het niets is,
alsof wij de deur al niet veel eerder hadden gesloten.
(Mark Boog: Uit ‘Zo helder zagen we het zelden’.)
De herinnering sterft tenzij er zin aan wordt gegeven
(lidy broersma: Uit ‘haar leven, haar ervaring’:))
je bent er weer. jij gebruikt je woorden voor belangrijke dingen, daar kun je met trots op terug kijken, morgen, ooit. vertel de wereld wat er daar gebeurt, vanaf jouw barricaden, daar gaat het om. kus
Je kent haar, Jezz. Dat is goed en misschien voor nu genoeg…….
Ik voel dus ik ben….
Je doet wat belangrijk voor jou is op de manier die bij jou past. Met al je kracht. Blijf jezelf, zuster.
ja, de wereld draait toch wel door. Kom even een borrel bij me halen. Is ook ‘belangrijk’
groet D
Ik heb trek in appeltaart.
Deze zin valt me op: net op dit moment dat ik haar hersens zo hard nodig heb.jezzebel! Je hebt zelf ook hersens hoor, waarom ga je zo op haar leunen?
Waarom?
Omdat iedereen strijd op zijn eigen manier, op zijn eigen grond, met zijn eigen redenen
laat mij je steunen in die strijd, door soep voor je te koken als je honger en dorst hebt naar wat liefde
ik kan niet altijd naast je staan, maar ik bén er wel.
Wow, wat zijn jullie lief!
Je hebt geen idee hoe goed het me doet. Ik ben net thuis na een lange, lange dag en zit er ongelooflijk doorheen. Ik zou nu zo graag iemand hebben die me onder de douche en in bed stopt.
En daar zijn jullie, mijn mooie nieuwe vrienden.
Oi, het ontroert me.
Dankjewel.
jammer dat je zo ver weg woont…anders kwam ik het persoonlijk doen….
…en slaap maar zacht, slaap de hele nacht, en droom dan maar de allermooiste dromen, slaap maar zacht, slaap de hele nacht… (Kabouter Plop)
dit liedje zong ik vaak voor Kylian…
de onmacht en het verdwalen in gevoelens en de belangrijke gewone dingen
kus-knuf-aai
Ik hoop dat je lekker slaapt…
Vertel haar maar dat ik meega.
Goedemorgen Lieverds,
En dan nu nog even persoonlijk, ik heb inmiddels goed geslapen, ik kan er weer tegenaan 🙂
@Red, Achter de deur waar men er op los sterft. Alsof wij die deur al niet veel eerder hadden gesloten.
Zo verdrietig, zo waar. Dankjewel.
@Lidy, vertel mij de zin maar.
@Zinnen Verzetten, Lieve zus, ik vertel de wereld niet wat er ‘daar’ gebeurt. Dat is precies waar het om gaat. Ik probeer de wereld zo goed mogelijk te vertellen wat er ‘hier’ gebeurt. (In mij).
@Gingy, Mooie Lieverd, ik vraag het me vaak af, of het genoeg is.
@Thera, Ik denk dus ik voel.
@Eline, Ik hoop alleen niet dat de rest van de wereld ook iets anders belangrijker vindt. Daar zit mijn probleem.
@Doortje, Lechaiem Lieve zuster. Op het leven!
@Maboema, Zo snel als ik kan ga ik voor jou strudel maken. Ik heb je gehoord!
@K, Juist omdat ik hersens heb, weet ik hoe hard ik die van haar nodig heb. Zij kan zo ontzettend mooi denken.
@Alice, Je bent zo mooi! Ik ben zo blij dat je er bént. Dankjewel.
@Jeg, Je bent er!
@Therataal, Is er ook een mooi liedje voor wakker worden? Ik viel zo lekker in slaap. Nu wil ik een lekkere dag 🙂
@Cor 🙂 De onmacht, je hebt het zo raak.
@Tinkeltje, dankjewel lieverd, ik heb heerlijk geslapen. 🙂
@Jerunda, Grote woorden die zij Insulting zal noemen als je ze niet waar kunt maken.
Mmmmm!
Maak er een wezenloos mooie dag van Jezz. Oké? Doen!
Jezzebel zorg goed voor jezelf!
stevige groet!
koen
Je zet je in , je geeft veel , ben trots op jezelf!
koen
" Zij kan zo ontzettend mooi denken." Begrijp ik het goed dat je vooral een beroep doet op haar levenservaring?
@Red, no worries, mijn dag zal ik goed en mooi maken. Met alles dat ik heb. Ik houd er van. 🙂
@Koen (bericht 1 en 2),Ik doe mijn best 🙂
@K, Nee K, je wilt niet zien wat ik zeg. Ik doe vooral een beroep op haar hersens. Ze kan zo ontzettend mooi denken.
Nou ja, we redeneren langs elkaar heen. Volgens mij is mooi kunnen denken namelijk afhankelijk van levenservaring. Geeft niet, ik snap wel wat je bedoelt.
@K, nog een keer, het is belangrijk voor me. Ik probeer je niet te irriteren. Ik probeer je werkelijk iets te zeggen. Ik houd niet van haar om haar levenservaring, ik weet er denk ik niet eens genoeg van.
Ik houd van haar om de manier dat zij kan denken. Zij komt verder dan ik, ik heb haar geleerde hersens nodig om het in gewone mensentaal te kunnen begrijpen.