Rommel

Vandaag ben ik een gevangene van mijn eigen huis. Het broeit. Alsof er ergens iets niet klopt. Mijn gevoel zegt me in de buurt te blijven. Alert te zijn. Er komt nauwelijks iets uit mijn handen. Er broeit iets. Het is al bijna oktober en buiten is het ondraaglijk warm, er is een chamsien uitgebroken. Zo’n bloedhete woestijnwind die je tot uitgedroogde waanzin drijft.

Het irriteert me, alles…

De rest van de tekst heb ik gewist. Ik kon er niet langer tegenaan kijken.
Bagger!

 
Shabat Shalom

Tel Aviv,
Jezzebel

Foto:? 
(Ik ben al jaren bezig om plaatjes te verzamelen die me raken. No reason. Enkel omdat het me soms inspireert. Ik ben niet altijd even zorgvuldig geweest met het opslaan van de naam van de fotograaf. Vandaar dat ik het soms werkelijk niet weet.)