MIJN WEBLOG MAAKT ME ASOCIAAL
Vandaag is Tashlich. Het moment dat de orthodoxe Joden naar de zee komen om hun zakken te legen. Ik ben niet religieus, ik probeer op mijn intuïtie te leven, met alles dat ik heb, met mijn hart. Daarom ben ik vandaag naar zee gegaan. Ik wilde een confronatie met alles waarvan ik weet dat ik het niet goed heb gedaan. Waarom niet. Misschien levert het iets op.
Ik zocht een rustige plek, niet gemakkelijk op deze tweede dag Rosh Hashana. De hele wereld is naar het strand gekomen om de zonden te vergeten. Maar dit was een moment waar ik met mijn eigen gedachten wilde zijn. Het leek me trouwens ook belangrijk voor het blog. Dat ook.
Ik was blij dat ik deze plek koos. Stephane was er ook.
En ik vertelde hem dat het me speet, dat ik hem eigenlijk had moeten bellen, maar dat ik niet eens zeker weet of ik mijn mobiel bij me heb en als ik die bij me heb ‘m toch het liefst uit doe. Omdat ik het fijn vind om met mijn eigen gedachten te zijn.
Ik kan de wereld niet 24 uur per dag om me heen verdragen. Het is me te veel. Ik vind het fijn om af en toe met niets en niemand anders dan mezelf geconfronteerd te zijn.
Hij begreep het. Ook hij sluit soms de wereld buiten.
Maar toen kwamen zijn vrienden en rookten we een joint. En ik voelde hoe het moment dat ik mijn eigen waarheid raakte weer uit mijn handen gleed. We hadden het over wat juist en niet juist was. En dat je eigenlijk niet zou moeten roken en dat je eigenlijk altijd alles met je volle verstand en volgens de normen van het fatsoen zou moeten doen. Ze zijn er niet voor niets de regeltjes van het gedrag.
Maar daar kwam ik niet voor. Ik kwam niet om het ene gelijk met het andere op te vullen. Ik kwam omdat ik er genoeg van heb. Ik wil op mijn gevoel leven. Ik wil het hebben over de liefde in een land van haat, dat is alles wat ik doe, omdat het belangrijk voor me is. Voor mìj is, hoor je me alsjeblieft? Ik heb het alleen over mezelf.
En ik stond op om de zon te fotograferen op deze dag dat alle Joden hun zonden in de zee gooien en ik ook kwam om mijn portie achter te laten. Ik probeerde eerlijk tegen mezelf te zijn. Was het niet veel netter om bij die vrienden te blijven en een beetje mee te luisteren naar het gebrabbel van goed en slecht?
Maar daar kwam ik niet voor.
Terwijl ik opnieuw opsta denk ik over waar ik spijt van heb.
En dus laat ik de vrienden voor wat ze zijn.
Daar kwam ik niet voor. Ik kwam voor mezelf.
Tel Aviv,
Jezzebel
Foto: Pascale, Vandaag
Héééél mooi! Want cijfer jezelf niet weg!
mooie mevrouw. binnenkort samen een pafje! kus
Je gevoel laten spreken gaat boven alles Jezzebel. Daarmee moet je goed om kunnen gaan en af en toe is dat niet makkelijk. Maar jou lijkt het je momenteel aardig af te gaan, zeker wanneer ik de laatste regels van je bijdrage lees.
Soms is dat niet gemakkelijk inderdaad,
dan wenste ik wel eens dat ik thelepatisch zou zijn, dat mijn blik genoeg zou zeggen, dat niemand gekwetst werd.
Dichtbij jezelf blijven is voor de meesten van ons een moeilijke opdracht. En elke keer als het lukt een overwinning. Gefeliciteerd.
Overigens wat een mooi ritueel; je zonden in zee gooien. Ik stel voor dat direct wereldwijd in te voeren.
Ben benieuwd of die geleegde zakken mij nog wat opleveren. Zonde om het te laten liggen. En ik had je nog gegroet, het vorig blog, maar het staat er niet. Tiet veur ‘n pafske?
Ja ik ga vanavond mijn zak ook weer eens legen.
in de zee?
Mooi Jezzebel. De confrontatie met jezelf aangaan is moeilijk soms (velen gaan het uit de weg), maar zó belangrijk. Vetrouw op je intuïtie!
Je hebt me in mijn hart geraakt.
Die VK-redactie heeft het bij het goed eind gehad. Je maakt je uitverkoring helemaal waar.
Dag Jezzebel,
Er is ergens een plek waar gelijk niet meer telt, omdat er niets en niemand meer iets te verwijten valt.
Praat over liefde, zo veel je wilt.
Om eerlijk tegenover jezelf te kunnen zijn, moet je soms alleen zijn, met je gedachten, met je hart.
Alleen zijn voelt voor mij vaak helend.
Dag.
dat bedoelde ik ook met dat je er eigenlijk alleen voor staat. Je schrijft het wel weer prachtig op trouwens.
heel mooi jezelf met je gevoelens en je eigen meningswil neergezet.
De foto is prachtig en symboliseert je tekst treffend.
Geniet van de ‘quality time’ met je eigen gedachten!
Good morning 🙂 Zal ik daar maar mee beginnen?
@Jaap van Nieveld Goudriaen, Ik doe mijn best 🙂
@Zinnen Verzetten, Zullen we het snel doen?
@Jos Goedmakers, Met meer en minder succes 🙂
@Alice, Je kunt het soms niet voorkomen. Such is life. Je kunt niet meer dan je best doen.
@IJskastmoeder, dichtbij jezelf blijven is volgens mij het allermoeilijkst, er zijn zoveel leuke andere dingen 🙂
@Strandjutter met hoed, Ik denk dat je een reactie hebt geplaatst bij de Shana Tova-versie die vastliep. Ik heb het niet gezien. Zou je… wil je… toe… alsjeblieft?
@Conan, heb je het met liefde gedaan?
@Riddertje, het hoeft niet perse zee te zijn, ergens in de buurt van water.
@Berbara, ja, ik ga eens kijken hoe het werkt als ik alleen mezelf de schuld kan geven.
@Beus, Dankjewel, je woorden maken me blij.
@Phelan, Hoe waar, ik weet dat ik het anders niet kan.
@Door, Ik begreep je precies. Ik voelde dat je mij ook begreep.
@Rotsbloempje, dankjewel, die foto was alsof het voor me in scene werd gezet. Het was een puur mazzeltje.
@Jerunda, Ik doe mijn best 🙂
Ben jij een copywriter?
Ik ben geen copywriter. Het leek me niets om voor iemand anders ideeën mijn hart te moeten raken. Ik schrijf wel voor mijn beroep en met mijn hart. Voor mijn eigen plannen.
Wife swapping is toch met dubbel p?
daar twijfelde ik ook over
Ik ben altijd jalours op mensen die kunnen schrijven
‘Alles wat we doen, niet alleen als individu, maar ook als sociaal wezen, kan worden beschouwd als een fundamenteel streven naar geluk. Het verlangen of de hang naar geluk en het vermijden van lijden, kent geen grenzen. Het maakt deel uit van onze natuur. Als zodanig behoeft het geen enkele rechtvaardiging en heeft het al bestaansrecht vanwege het simpele feit dat het logischerwijs onze wens is.’
De Dalai Lama
kus van mij…
@Maboema, Maar jij kunt mooi tekenen en dat valt mij telkens weer op! Blij dat het probleem is opgelost, ik heb je reactie daarover gewist. Hoop maar dat je het niet erg vindt, maar huishoudelijke mededelingen liever per e-mail. Je begrijpt het vast wel.
@Asdale, Iemand zei me vanochtend dat dit (mijn verhaaltje) inderdaad een ABC-tje uit Boeddhisme is. Maar zij wees me op iets anders. Waar ik nog over na moet denken. Komt nog, goed?
Kus voor jou.
Zakken legen? Nooit van gehoord. Een Joodse feestdag? Overigens: heel mooi geschreven.
Tuurlijk lieve Jezz.
Soms samen, soms alleen….
@Tempelman, het begrip Zakkenlegen is geen Joodse feestdag. Het gebruik Tashlich doet men op Rosh Hashana, het Joodse nieuwe jaar.
@Asdale Thanks 🙂
@Therataal. Ja zo. Precies zo 🙂
Reactie is geredigeerd
Dag Jezzebel,op je intuïtie leven en erop vertrouwen is een mooi gegeven, als e in deze wereld die zo complex is, bij jezelf kan blijven is dat een goede zaak!Soms met dierbaren , soms alleen..ik begrijp je,wat goed voelt.Bedankt voor de reminder.. Mooi beschreven persoonlijk verhaal,heel open. Bedankt.
Ergens waar gelijk niet meer telt. Dat vind ik mooi.
Je durft!! Je hebt de moed om te zeggen: Ik ben mijzelf genoeg!!!!
En ik, stom mens, ben er te bang voor, bang voor verlies, bang om kwijt te raken, maar ik vergeet, dat ik mijzelf aan het verliezen ben.
Van nu af: Ik ben mijzelf genoeg………….
Mooi Judith,
Doe Lieverd! Gmar Chatima Tova.