“Weet je, ik zou nog zo graag, één keer maar, zo gigantisch, allesoverheersend, verliefd willen zijn dat niets er meer toe doet,” vertel ik een vriendin met dramatische gebaren op een strandstoel en een biertje in mijn hand, een paar uur voordat ik hier bij jou ben. Samen kijken we naar de parasurfers en laten onze gedachten tuimelen. We zijn er tussenuit gesneakt deze zondagmiddag, nu de eerste dag van de week er al weer op zit, de hele godganse week nog voor me ligt en ik er nu al spuugzat genoeg van heb.
Zij redt mij soms. Dan vluchten we samen, voor een paar gestolen uurtjes aan het strand met een biertje, een bord bijna echte Nederlandse frieten en een serveerster die walgend toekijkt hoe we om nog veel meer mayonaise bedelen. Ik kan me niets lekkerders bedenken dan met je vingers echte frieten door de mayonaise te slierten.
Als haar oude rammelende bestelwagen aan komt rijden word ik al helemaal blij. Het tegengif voor mijn chagrijnige bui van vandaag.
Ik ben er niet trots op, ik heb vandaag expres ruzie gemaakt, even geknepen waar het pijn deed. Ik ben het soms zo ongelooflijk zat, dat in het gareel lopen, dat constant om de klippen heen moeten zeilen omdat er voordat je het weet de grootste heibel van komt.
Voorzichtig, hier kunnen we het maar beter niet over hebben. Pas op, daar komt hommeles van. Kijk uit, dat weet je toch. Laat het!
Meestal luister ik welwillend, gedwee misschien, vandaag niet. Ik kan niet elke dag op mijn tenen lopen. Soms recht ik mijn rug, steek mijn kin naar voren en gooi mijn haren over mijn schouders. Dan heb ik er genoeg van om constant met fluwelen handjes te moeten pretenderen. Het is ook echt niet eenvoudig te werken met al die mensen die het altijd beter weten. Ik word er soms zo dwars van, dan ga ik confronteren, het gevecht aan, niet mijn mooiste kant.
Na een biertje kunnen we er allebei hartelijk om lachen. Om onze eigen onbeholpenheid en in hokjes gevangen zijn. Ons verzet stelt zo weinig voor, morgen gaan we weer verder met net als vandaag de boel sussen en brandjes blussen.
Maar ik ben onrustig. Ik ken dit al, ik weet wat er komen gaat. Ergens, op een bepaald moment gaat de kont tegen de krib, gaat alles om. Zal geen steen meer overeind blijven staan, het moment dat ik mijn eigen realiteit creëer.
“Ik heb zin in liefde! Echte, allesverzengende, naar ademsnakkende liefde. Eentje die je als een golfslag raakt, die je verplettert, die je doet bibberen, die je laat zweven en springen, die de kleding van je lijf rukt en jou bijna verzuipt. Zo’n liefde waarmee je te pletter slaat. Ik heb zo’n zin in zo’n dramatische liefde. Het hoeft niet voor altijd te zijn. Ik heb het eigenlijk wel naar mijn zin zo in mijn uppie met mijn eigen buien. Maar nog één keer alles durven te verliezen, alles op het spel zetten…”
Ze lacht naar me, ze weet precies wat ik bedoel. Dat lef heeft zij.
Tel Aviv,
Jezzebel
Foto: Pascale, vandaag
Ook JIJ hebt lef om dit zo mooi weer te geven. LEEF, LEEF, en maak van je hart geen kuil waar teveel plaats zou kunnen zijn voor moorden…
Ik doe mijn best Jos 🙂
JUMP!
That’s all it takes…ogen dicht en laten gaan dat hart…en gewoon maar zien waar zij je brengt..overal waar zij is, is goed.
Dus ogen dicht en laten gaan…de woorden uiten is de eerste stap, de roep om liefde, zodat zij hoort en roepen kan: "JUMP!"
En enjoy the ride:)
passievrucht!
Toevallig net een lezing gehad over jouw cursief gedrukte tekst. Al het conflict dat je meemaakt, werd gezegd, zit in jezelf, ook als de aanleiding duidelijk van een ander komt. God is n.l. eenheid, dus als je leeft vanuit god, de Liefde dus, worden conflicten opeens iets heel anders. Ik wist dat al, maar het was peachtig verwoord, door Erich Kaniok, de schrijver van het boekje "Sleutels tot het hart" (uitg,: Asoka) met korte verhaaltjes uit allerlei culturen.
groeten
viktor
ik sluit mij aan bij Jos..als je dit schrijft is er al liefde heel veel liefde……en weet liefde, liefde is eerst en vooral jezelf liefhebben.. liefs !
ja, en dat lef heb ik op dit moment even niet.
heel even niet, heel even rust, heel even kalmte,
maar ik snap wel wat je bedoeld hoor! :))
@jezzebel Bij mij zijn …ahem…de wilde haren er af, ‘k ben nu een middelbare kloek, na zoveel jaar frutsen -3x is scheepsrecht- heb ik voor anker kunnen gaan :)…maar ‘k weet precies wat jij bedoelt…de woelige baren…HaGvoel HaShamaim! Ik hoop dat je het vind!
als ik hem krijg…dan krijg jij hem ook ))
@Eric, Ik word giechelend blij van je woorden.
@riddertje, Ja, precies zo!
@Victor Loman, Werd er ook bij verteld hoe die liefde hanteerbaar te maken? Dat is vaak het probleem met de liefde, het laat je naar adem snakken.
@Gianni Dankjewel Lieverd 🙂
@Alice, Liefde is als het tij, het komt soms krachtig op, daarna gaat het weer.
@Olami, Oehhh… ik zou me graag in jouw liefde koesteren. Jij kunt dat vast niet anders dan met alles dat je hebt. Ik ben blij voor jou Lieverd.
Jeg, dat kan bij jou vast niet lang meer duren 🙂 Ik voel het aan alles.
Lieve Jezz. ik gun het je, weet je, maar waarom zou het niet voor altijd zijn?…….
Hier ben ik geen ervaringsdeskundige in…. in het -voor altijd-.=, hoe diep ik het zou wensen, het is me niet gelukt. Het zij zo. Ik ben nu ook al een middelbare kloek, net als Olami………………
In 1973 tijdens de Jom Kipoer-oorlog, dacht ik dat ik het had, die allesoverheersende verterende opslorpende liefde en hartstocht………………
Het duurde 2 jaar, de liefde; de hartstocht wat langer, maar het werd het te weinig…………..
En toen begon het drama en het afkicken……….
En toch, soms, ja soms kan ik er nog zo naar verlangen, dat gevoel van toen, weten dat je leeft, tot op het bot……………………………..
En vergeet nooit de gouden regel Jezz!! Niet zoeken, het is er ineens en dan weet je………..
ik heb hem al……verpletterend, allesverzengend.en nog veel meer…. toen we jong waren en nu…..nog steeds verpletterend .))
*Ik heb zin in liefde! Echte, allesverzengende, naar ademsnakkende liefde. Eentje die je als een golfslag raakt, die je verplettert, die je doet bibberen, die je laat zweven en springen, die de kleding van je lijf rukt en jou bijna verzuipt. Zo’n liefde waarmee je te pletter slaat. Ik heb zo’n zin in zo’n dramatische liefde. Het hoeft niet voor altijd te zijn*
Oh Yes, dat wil ik ook, NU…………en niet 1 keer maar nog wel 10 keer.
Hartstocht moet je iedere keer weer opzoeken als je het kwijt bent, net zoals je wilde haren….nooit verliezen, ben je mal.
Oorverblindend, oogverdovend…al je zintuigen op scherp en in de war. Ik benijd je.
JE SCHRIJFT MOOI JEZZEBEL
JE VINDT WOORDEN DIE IK JAREN ZOCHT
ZE BRENGEN ME DICHTER BIJ DE PLAATS WAAR IK GRAAG WIL ZIJN
THANX
nl zondag 23.43
GEERT
PS KUS JE HAAR ALS JE HAAR ZIET!
nl 23.45 uur
GEERT
haha, mooi geschreven. Ik lig nog even bij te komen van de vorige! En weer een mooie foto.
Er is toch geen ontkomen aan je…Dag mooi hart Jezzebel met veel mayonaise d’r baai.
één keer maar???
Komt.
@Judith, Liefde die altijd voor even is, die lijkt me het mooist. Die waar alleen het moment van telt. 🙂
@Jeg, Yes! Oeh, zo mooi, het maakt me werkelijk blij. Ik vind ‘m wel 🙂
@Niko Ja zo’n liefde waar je niet meer van op je benen kunt staan, die je laat wankelen. En dan klagen 🙂
@Mariska, Er valt nog niets te benijden hoor, ik verlang er alleen maar naar 🙂
@Geert 🙂
@Theodora, ja voor dit soort liefde heb je kracht nodig, komt wel, komt vast goed 🙂
@Man met Sombrero, gek genoeg hadden we het ook over jou deze middag 🙂
@Jerunda, als het nog maar één keer zou zijn, zou het me genoeg zijn.
@Alib, Van jouw lippen naar zijn oor 🙂
Prachtig mooi Jezzebel. Die liefde die gaat komen want die liefde zit in jou! En wat je uitzendt krijg je terug, op een dag. Sterkte tot die tijd…
Pas maar op, straks komt je wens nog uit. Het is wel goed voor de lijn, want je krijgt dan geen hap meer door je keel. Sprak ik met ervaring… zucht…
Ja, je dwingt het af. Wat ben je toch een lieve schat! De liefde, de liefde, de liefde. Je hebt veel te geven en veel te ontvangen. Zoniet, dan begrijp ik niks meer van deze wereld.
Wat zeiden jullie dan allemaal? (terwijl hij quasie wel of niet geinteresseerd naar zijn nagels keek…)
O Ja! Die! Die wil ik ook. Die! Maar helaas ben ik tegenwoordig voorzichtiger en omzichtiger. En… En. Gaat het dan gewoon voorbij. Als een kabbelend beekje. Terwijl. Terwijl het zó had kunnen zijn. Hm…..
Ten alle tijden kan het je overkomen….op alle plekken…in de meest aparte situaties…dat vuren wakker worden gemaakt waar je geen grip op hebt…mooi gezond verlangen; )))
Jeetje ik kan niks vinden
het is opeens allemaal anders
nou ok waar was ik
oh ja nog een keertje
ik hoop het je van harte toe
heel veel liefde gewenst, Moon
Alles gaat voorbij……. hoe meer je de liefde probeert vast te houden….
Dag lief, ik ben wat laat, is er nog koffie? Ha, een van mijn favoriete onderwerpen. Diepe, zompige liefde. Het wordt mij voor de neus gehouden als een worteltje voor een ezeltje. Mmm, kan het bijna proeven, bijna ruiken, bijna voelen. Blijf continue op scherp. En dat heeft dan ook wel weer iets.
Zucht… Dag lieve vrouw!