Israël: Liefde in een land van haat
Zondag, 6 augustus, 2006
Liefde in een land van haat is de subtitel van mijn blog Honing en Olijfolie. Maar als de haat in bloederige stukken je leven uit elkaar spat, waar is de liefde dan?
Ik heb me voorgenomen geen standpunt in te nemen. Ik wil het alleen over de liefde hebben. Vandaag was een zware dag voor ons. Ons, de gewone mensen in Israël, wij die ook niet precies de oplossing hebben en er het beste van hopen.
Ik denk aan mijn vriendin die gisternacht moest kiezen tussen haar zoon die als commando werd opgeroepen voor Libanon en haar dochter die veel te vroeg weeën kreeg in San Francisco.
Een dodelijk ongeruste moeder die moet kiezen tussen waar ze het meest belangrijk is. Ze koos voor San Francisco. Voor haar zoon die opgeslokt is door het oorlogsmonster kan ze niets anders doen dan ongerust zijn. Wachtend op ieder SMS-je dat verlossing brengt. “Maar dat is het ergste,” vertelt ze me met een ijle stem. “Ik ben blij als zijn SMS binnenkomt en ik weet dat hij oké is… maar direct daarna, een paar seconde maar, weet ik al niet meer of hij nog leeft…”
Ze koos voor San Francisco. “Daar kan ik helpen en werkelijk wat doen.”
Mijn vriendin is nu veroordeeld om deze oorlog via de televisie te volgen en op die manier te hopen dat haar zoon in orde is.
En ik denk aan een andere vriendin in het noorden die snakt naar zoiets banaals als gezellig, vrolijk, blij een kopje koffie drinken op een terrasje. Vandaag moest ze terwijl ze onder de douche stond drijfnat dekking zoeken. Douchen en naar het toilet gaan is een probleem, daar waar ze onder vuur liggen. De sirenes kunnen elk moment afgaan, je hebt maar een paar seconden om dekking te zoeken. Kun jij je voorstellen hoe kwetsbaar je je voelt, naakt onder de douche, of met de broek op je enkels als de sirenes afgaan?
En ik denk aan de vrijwilliger uit Haifa die helpt op onze website. Ze is 85 en het leven heeft haar gelouterd. Zij gaat de schuilkelders niet in. Dat vindt ze onzin. Maar vanavond liet ze me weten niet langer werk op de computer te kunnen doen. Haar computer staat bij het raam en dat was net iets te veel van het goede. Gelukkig kwam haar schoondochter op visite die eiste op een veilige plek te zitten. Samen zijn ze de schuilkelder in gegaan.
De haat is me duidelijk, de liefde is maar moeilijk te zien in dagen zoals deze. De liefde zit in de kleine details, moeilijk waarneembaar als het bloed door de straten spoelt.
Tel Aviv,
Jezzebel
Het is heel erg, daar in Tel Aviv.
Er zijn nu een 70 Israeliers dood gegaan, omdat de Tel Aviv gangsters het woord onderhandelen niet kennen, en meer dan 1000 Libanezen.
Gelukkig lijkt het er op dat Israel gaat verliezen.
Na zich misdragen te hebben sinds 1945 (geen fout, 1945) werd het ook tijd de wereld van Israel te verlossen.
Ik hoop alleen dat die verlossing niet het einde van de hele wereld gaat betekenen.
w w w . h a a r e t z . c o m
http://www.haaretz.com/hasen/spages/746698.html
Last update – 10:52 06/08/2006
The real estate war
By Gideon Levy
This miserable war in Lebanon, which is just getting more and more complicated for no reason at all, was born in Israel’s greed for land. Not that Israel is fighting this time to conquer more land, not at all, but ending the occupation could have prevented this unnecessary war. If Israel had returned the Golan Heights and signed a peace treaty with Syria in a timely fashion, presumably this war would not have broken out.
…………
http://peacepalestine.blogspot.com/2006/08/jihad-abu-az-zamman-orator-is-naked.html
Vertel je vriendinnen dat er mensen zijn die aan hen denken.
soms is "geen standpunt innemen" eigenlijk wel een standpunt innemen. Bijna iedereen heeft hier in Israel/Palestina wel een gezinslid die ofwel in ‘t noorden woont ofwel in "miluim" (reservedienst) of of gewone militaire dienst doet. Iedereen is bang en ieder kent wel iemand die moeilijke keuzes maken moet.
Sirene terwijl je net de shampoo in je haar gemasseerd hebt? Echt vreselijk. Moet je maar eens aan die
Libanese vrouw/kind/man vragen, die al 3 weken geen water meer hebben, wiens badkamer plat gebombardeerd is door the "precisie bombardementen" van ‘t Israelisch leger of z.g. "niet-civiele doelen".
Hele dorpen, wijken, weggen, bruggen’ luchhavens etc. zijn platgebombardeerd. ‘t Kan best wel zijn, dat er katyusha raketten afgeschoten zijn vanaf sdommige huizen, dat er "Zelzal" raketten vervoerd worden over deze of gene brug.
Ik betwijfel absoluut niet dat mensen in noord Israel ‘t heel erg moeilijk hebben, maar ik vind ‘t moeijl om dat alles te vergelijken met de over reactie van in Israel tegn Libanon. Geweld leidt alleen maar tot meer geweld. Israel is daar erg goed in.
Het is niet zo dat ik geen standpunt heb. Dat heb ik wel. Maar er zijn al zo veel amateurexperts met of zonder agenda die het nodig vinden hun mening met de wereld te delen, dat ik liever kies voor de liefde, in elke vorm die ik maar tegenkom.
jezzebel
uitstekend gezegd