Hij die troost

Posted on 20/07/2025 by Pascale Esveld

Ja, Ik ben Hij
Die je troost
Wie ben jij
Dat je bang bent
Voor de mens
Die zal sterven
En de zoon
Van de mens
Die als gras
Gemaakt zal worden
[talrijk, maar snel verdord]
En je vergat de Eeuwige
Je Maker
Die de hemelen uitspreidde
En de aarde stichtte
En je bent de hele dag
Voortdurend bang
Voor de woede
Van de onderdrukker
Wanneer hij zich
Klaarmaakt
Om te vernietigen
Nu, waar is de woede
Van de onderdrukker?
Wat eruit gestort
Moet worden
Haast zich
Om geopend te worden
En hij zal niet sterven
Door vernietiging
En zijn brood zal hem
Niet ontbreken
Ik ben de Eeuwige
Je God
Die de zee laat rimpelen
En de golven beroert
De Eeuwige
Van de legermachten
Is Zijn naam
En Ik legde Mijn woorden
In jouw mond
En met de schaduw
Van Mijn hand
Heb Ik je bedekt
Door de hemelen te planten
En de aarde te grondvesten
En om tegen Tzion te zeggen:
Je bent Mijn volk
Word wakker
Ontwaak
Sta op, Jeruzalem
Want je hebt
Uit de hand van de Eeuwige
De beker
Van Zijn woede gedronken
De droesem van de beker
Van verslagenheid
Heb je leeg gedronken
En zij heeft niemand
Die haar leidt
Van alle zonen
Die ze baarde
En van alle zonen
Die ze grootbracht
Is er niemand die haar
Bij de hand neemt
Deze twee dingen
Zijn je overkomen
Wie zal er om je treuren?
Plundering en vernietiging
Verhongering en zwaard
Met wie zal Ik je troosten?
Je zonen zijn bezweken
Zij liggen aan het begin
Van alle straten
Als wilde ossen
In een net
Vol met de woede
Van de Eeuwige
De straf van je God
Daarom
Luister nu hier naar
Jij arme man
Die dronken is
Maar niet van wijn
Zo zei je Meester
De Eeuwige
En jouw God
Die zal oordelen
Over Zijn volk:
Zie, Ik nam van jullie
De beker van verslagenheid weg
De droesem van de beker
Van Mijn woede
Zul je niet langer blijven drinken
Ik zal die geven
In de handen van zij
Die er voor zorgen
Dat je moest dwalen
Die tot je ziel zeiden:
Buig je neer
En laat ons passeren
[over je rug]
En je maakte je lichaam
Als de aarde
Als de straat
Voor zij die overstaken
(eigen vertaling)

God is weer aan het pochen
Hij is de Eeuwige
Die golven beroert
En de zee laat rimpelen
Waarom zou je dan nog bang zijn
Voor stervelingen?
Hij geeft toe dat Zijn woede
Een bitter glas wijn was
Die de kinderen van Jisraël
Tot en met de droesem
Hebben leeggedronken
Nu komt een andere tijd
Waarin niemand zal sterven
En waar geen gebrek aan voedsel is
Hij die troost zorgt dat het goed komt

De buurman heeft weer iets nieuws
Nou ja, de maat van de buurman
Hij die eerst bij mij woonde
Door alles dat er gebeurd is
Wil ik niet meer dat hij binnenkomt
Al doe ik wel open
Als hij honderd keer op een dag
Voor de deur staat
Om iets liefs te brengen
Een kletspraatje
Of te vragen of ik iets nodig heb
Af en toe mag hij ook
In de badkamer op de weegschaal
Maar er worden geen kopjes thee
Meer gedronken op mijn bank
Nu gaat hij bij de Keurslager
Of een andere delicatessenwinkel
Lekkere hapjes halen
En die voor me klaar maken
Om over de schutting
Te overhandigen
Een bordje fruit met ijs, karamel en slagroom
Een mixed grill van lamsvlees
Gisteren was het verrukkelijke mini quiche
En een biefstuk spies
Niet doen, roep ik halfslachtig:
Die vrouw met die leuke bloemetjes
Groeit dicht!
Nou, zegt hij, is goed voor je
Ja voor hem
Hij moet aankomen
Maar ik wil afvallen
Hij die troost heeft er geen oren naar
Nu wil ik een bordje
Bij Artis bestellen:
Verboden te voeren

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, niet-voeren-aub-story

Posted in @home, Bonje in het bejaardenhuis, kunst, Liefde gaat door de maag, literatuur, Own Art | Tagged , , , , | Leave a comment

Kleed je met kracht

Posted on 18/07/2025 by Pascale Esveld

Luister naar Me
Jullie die gerechtigheid
Nastreven
Jullie die de Eeuwige zoeken
Kijk naar de rots
Waar je uit gehouwen bent
En naar het gat
Van de kuil
Waaruit je opgegraven bent
Kijk naar Avraham
Je vader
En naar Sarah
Die je baarde
Want toen hij
Slechts alleen was
Toen riep Ik hem
En Ik zegende hem
En maakte hem talrijk
Want de Eeuwige
Zal Tzion troosten
Hij zal al haar
Verwoestingen troosten
En hij zal haar woestijn
Als een paradijs maken
En haar wildernis
Als de tuin van de Eeuwige
Vreugde en blijdschap
Zal daarin gevonden worden
Met dankzegging
En het geluid van gezang
Luister naar Mij
Mijn mensen en Mijn volk
Neig je oren naar Mij
Als Torah uit Mij
Zal voortkomen
En Mijn oordeel
Het licht
Van de volkeren
Zal zijn
Zal Ik ze rust geven
Mijn rechtvaardigheid
Is dichtbij
Mijn redding
Is vooruit gegaan
En Mijn armen
Zullen de volkeren
Berechten
Eilanden zullen
Op Mij wachten
En op Mijn armen
Zullen ze vertrouwen
Sla je ogen op
Naar de hemel
En kijk naar de aarde
Van beneden
Want de hemelen
Zullen verdwijnen als rook
En de aarde
Zal wegrotten
Als een kledingstuk
En de bewoners
Zullen net zo sterven
En Mijn redding
Zal voor altijd zijn
En Mijn rechtvaardigheid
Zal niet teniet
Worden gedaan
Luister naar Me
Jullie die rechtvaardigheid kennen
Volk dat Mijn Torah
In het hart heeft
Wees niet bang
Voor de verwijten
Van de mensen
En wees niet ontzet
Over hun gescheld
Want net als een kledingstuk
Zal de mot hen vernietigen
En net als bij wol
Zullen de wormen
Hen verteren
Maar mijn gerechtigheid
Zal voor altijd zijn
En Mijn redding
Voor alle generaties
Word wakker
Sta op
Kleed jezelf met kracht
Oh arm van de Eeuwige
Word wakker
Ontwaak
Zoals in de dagen
Van oudsher
Generaties van vroeger
Zijn jullie niet degenen
Die Rahab neerhouwden
En het zeemonster versloegen?
Ben U niet
Degene die de zee
Liet opdrogen
Wateren van grote diepte?
Die uit de diepten van de zee
Een weg maakte voor
De verlosten
Om overheen te gaan?
En zij die verlost zijn
Door de Eeuwige
Zullen terugkeren
En ze zullen naar Tzion komen
Met gezang
En met eeuwig durende vreugde
Boven hun hoofden
Blijdschap en vreugde
Zullen hun overvallen
Verdriet en zuchten
Zullen vluchten
(eigen vertaling)

De Eeuwige vertelt Zijn kinderen
De kinderen van Jisraël
Dat ze zijn voortgekomen
Uit Avraham (de rots)
En Sarah (de holte of kuil)
Eerst was Avraham alleen
De enige die in de ene God geloofde
Daarna kwam Sarah
Die hem steunde
En dacht kinderloos te blijven
Een heel volk kwam uit hun schoot

Mijn tuin
Niet bepaald die van de Eeuwige
Is een ontmoetingsplaats
Voor bijen, vlinders
Soms een wesp
En af een toe
Lieveheersbeestjes
Maar ook van de buren
Aan de ene kant
Die samen met mij
Wakker worden
En met slaperige koppies
Over de schutting
Van alles vertellen
En aan de andere kant
Met de nieuwe buurvrouw
Die soms moeilijk te verstaan is
Omdat haar gebit los zit
In het midden zit ik
Met mijn bloemetjes
En hoor het aan

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, shechina-beschonut-story




Posted in @home, Bonje in het bejaardenhuis, kunst, literatuur, Own Art | Tagged , , | Leave a comment

Waar is de scheidingsakte van je moeder

Posted on 17/07/2025 by Pascale Esveld

Zo zei de Eeuwige:
Waar is de scheidingsakte
Van je moeder
Dat Ik haar wegstuurde?
Of, aan wie
Van Mijn schuldeisers
Heb ik je verkocht?
Zie, om je ongerechtigheden
Werd je verkocht
En vanwege je overtredingen
Is je moeder weggestuurd
Waarom kwam Ik
En is er geen mens?
Waarom heb Ik geroepen
En antwoordde niemand?
Is Mijn hand te kort
Om te verlossen?
Of heb Ik geen kracht
Om te redden?
Zie, met Mijn bestraffing
Laat Ik de zee opdrogen
Ik maak rivieren
Tot een woestijn
Hun vissen verrotten
Omdat er geen water is
En sterven van de dorst
Ik bekleed de hemelen
Met duisternis
En Ik maak hun kleding
Tot rouwgewaden
De Eeuwige gaf me
Een tong
Om les mee te geven
Om te weten
De vermoeide te ondersteunen
Met Zijn woord
Hij maakt me
Elke ochtend wakker
Hij wekt mijn oor
Om te horen
Volgens de leer
De Eeuwige God
Opende mijn oor
En ik kwam niet
In opstand
Ik week niet terug
Ik gaf mijn rug
Aan zij die sloegen
En mijn wangen
Aan zij die het haar
Eruit trokken
Ik verborg mijn gezicht niet
Voor de vernederingen
En het spugen
Maar de Eeuwige God
Helpt me
Daarom was ik niet beschaamd
Daarom hield ik
Mijn gezicht als steen
Ik wist dat ik niet
Beschaamd zou worden
Hij die Mij rechtvaardigt
Is dichtbij
Wie met mij wil ruziën
Laten we samen opstaan
Wie mijn tegenstander is
Zal dichtbij komen
Zie, de Eeuwige God
Zal me helpen
Wie is het die me
Zal veroordelen?
Zie, ze zullen allemaal verslijten
Als een kledingstuk
Een mot zal ze vernietigen
Wie van jullie
Vreest God?
Wie luistert
Naar de stem
Van Zijn dienaar?
Hij die de duisternis inging
En geen licht heeft
Laat hem vertrouwen
Op de naam van de Eeuwige
En leunen op zijn God
Let op
Allen van jullie
Die vuur ontsteken
Die kracht
Aan de vlam geven
Ga de vlam van je vuur in
En ga door de vlammen
Die je hebt aangewakkerd
Door Mijn hand
Is dit je overkomen
Met verdriet
Zul je gaan liggen
(eigen vertaling)

Ik ben opnieuw verliefd
Op de toon van de Eeuwige:
Zeg, wie denk je dat je bent
Vertelt hij aan Jisraël
Heb Ik de scheiding
Met je moeder aangevraagd
Dat ze is weggestuurd?
Heb Ik je verkocht of zo?
Ja, je moeder is weggestuurd
Omdat jij je niet
Aan het verbond hield
En om dezelfde reden
Ben je verkocht
En nu Hij weer dichtbij is
Is er geen mens
Denken ze soms dat Hij
Geen kracht heeft?
En dan volgt er een staaltje pochen
Waar je u tegen zegt
Hij die zeeën en rivieren drooglegt
De hemel met duisternis bekleedt
En vis laat verrotten op het droge
Hij kan alles
Het gedeelte daarna
Is de stem van Jeshaja
Die heel wat over zich heen kreeg
Om de zwakken en de vermoeiden
Te helpen
Maar God geeft hem kracht
De juiste woorden te spreken
En de vernederingen
Te ondergaan
Je zou kunnen zeggen
Dat dit het beginsel is
Van het Christendom
De andere wang toekeren

Toen ik mijn scheidingspapieren kreeg
Get genoemd
Was dat een hele toestand
Vaak naar het rabanut
Rechtbank van rabbijnen
De laatste keer
Fluisterde de portier
In de oren van die mooie rooie:
Wees maar blij
Nu kun je met een Jodin trouwen
Wat kun je tegen zo’n man zeggen?
Mijn moeder, dit en dat?
Niets
Die mooie rooie
Moest in een apart kamertje
Zodat er tijd zou zijn
Dat we fysiek
Van elkaar gescheiden waren
Daarna werd de scheiding
Uitgesproken
Staand voor de heren rabbijnen
Ik weet niet meer hoeveel
In mijn gedachten
Waren het er zeven
Moest ik de get
Boven mijn hoofd houden
Zodat heel de goegemeente zou zien
Dat ik een gescheiden vrouw was
Even later
Lagen die mooie rooie en ik
Weer in elkaars armen
Want de liefde was er wel
Maar het vuur in de relatie niet
Big love, no match

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, er-was-eens-story



Posted in @home, kunst, literatuur, Mooie Rooie, Own Art | Tagged , , , | Leave a comment

Kind van haar schoot

Posted on 16/07/2025 by Pascale Esveld

Zing, oh hemelen
En wees blij, oh aarde
Bergen, breek in gezang uit
Want de Eeuwige
Heeft Zijn volk getroost
En Hij zal genade hebben
Voor Zijn arme mensen
En Tzion zei:
De Eeuwige heeft me verlaten
En de Eeuwige is me vergeten
Zal een vrouw
Haar zogende kind vergeten
En geen genade hebben
Voor het kind van haar schoot?
Al zouden zij vergeten
Ik zal je niet vergeten
Zie, op Mijn handen
Heb ik je gegraveerd
Jouw muren
Zijn altijd vóór Mij
Je zonen
Hebben zich gehaast
[om terug te keren]
Zij die je vernietigden
En zij die je verwoestten
Zullen van je wegtrekken
Sla je ogen op
En zie
Ze zijn allemaal samengekomen
Ze zijn naar je toe gekomen
Zo waar als Ik leef
Zegt de Eeuwige:
Je zult ze allemaal
Als juwelen dragen
En je zult ze aan je binden
Als een bruid
Want je ruïnes
En je verlaten plaatsen
En je land dat verwoest is
Die zullen nu
Dichtbevolkt worden
Met bewoners
En zij
Die je willen vernietigen
Zullen ver weg zijn
Je kinderen
Van wie je beroofd bent
Zullen zelfs in je oren zeggen:
De plek is te krap voor mij
Schuif voor me op
Zodat ik kan verblijven
En je zult
Bij jezelf zeggen:
Wie heeft mij dit
Laten overkomen
Hij, die zag dat ik beroofd ben
En eenzaam
Verbannen en afgewezen
Wie heeft deze grootgebracht?
Zie, ik was alleen achtergelaten
Waar komen deze vandaan?
Zo sprak de Eeuwige God:
Zie, ik zal Mijn hand opheffen
Naar de naties
En voor de volkeren
Zal ik Mijn banier verheffen
En ze zullen je zonen brengen
Onder hun oksels
En je dochters
Zullen op hun schouders
Gedragen worden
En koningen zullen je
Verzorgende vaders zijn
En hun vorstinnen
Je voedsters
Ze zullen zich
Voor je neerwerpen
Met hun gezicht
Naar de grond
En ze zullen het stof
Van je voeten likken
En je zult weten
Dat Ik de Eeuwige ben
Zij die op Mij wachten
Zullen niet
Beschaamd worden
Kan er buit genomen worden
Van een machtig krijger
Of zullen gevangenen
Van de rechtvaardigen
Ontsnappen?
Want zo zegt de Eeuwige:
Zelfs gevangenen
Van een machtig krijger
Kunnen weggenomen worden
En de prooi van een tiran
Zal ontsnappen
Met je tegenstander
Zal Ik strijden
En je zonen zal Ik redden
En zij die je bespotten
Hun vlees zal Ik voeren
En met zoete wijn
Zullen ze dronken worden
Van hun bloed
En al het vlees zal weten
Dat Ik de Eeuwige ben
Die jou redt
En je Verlosser
De Machtige Aanwezigheid
Van Ja’acov
(eigen vertaling)

De Eeuwige zegt het duidelijk
Hij zal verlossen
En al je verlaten en desolate plekken
In je leven en je hart
Zullen bewoond worden
Ja, drukbevolkt

Ik ben verdrietig
Vandaag zijn mijn ouders
61 Jaar getrouwd
Ik ben er niet bij
Dat vieren ze samen
Wat geweldig
Zo lang
Dat hoor je niet vaak
Feliciteer ik mijn moeder
Ja, zegt ze
Ze had het er met mijn vader over
Ze hebben veel meegemaakt
Samen
Veel leuke dingen
Het bedrijf
Prachtige vakanties
Verrukkelijke restaurants
Altijd samen
Geen woord over de kinderen
Die ze hebben voortgebracht
Mijn vader herhaalt het even later
Als ik hem feliciteer
Geen leven van een grijze muis
Gaat hij verder:
Ja, ik ben zeer content met mijn wijf
Met mijn wijf, vraag ik geïrriteerd
Ja, zegt hij, mijn vrouwtje
Je vrouwtje?
Waarom zeg je niet gewoon
Mijn vrouw?
Of noem haar bij haar naam
Ja, zegt hij, dat weet ik niet hoor
Ik kijk geen B&B Vol Liefde
Wat heeft dat ermee te maken
Antwoord ik kribbig
Mijn vrouwtje is in en in burgerlijk
En mijn wijf is gewoon platvloers
Oi, ik haalde weer eens harder uit
Dan ik had gewild
De pijn om geen deel uit te maken
Van hun 61-jarige huwelijk
Is schrijnend
Dat blijft een wond

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, sommige-wonden-blijven-bloeden-story


Posted in @home, kunst, literatuur, Thuis | Tagged , , | Leave a comment

Licht onder de naties

Posted on 15/07/2025 by Pascale Esveld

Luister, jullie eilanden
Naar mij
En luister aandachtig
Jullie volken van ver
De Eeuwige riep mij
In de moederschoot
Vanuit het binnenste
Van mijn moeder
Noemde Hij mijn naam
[Jeshaja]
En Hij maakte mijn mond
Scherp als een zwaard
Hij verborg mij
In de schaduw
Van Zijn hand
En Hij maakte van mij
Een gepolijste pijl
Hij verborg me
In Zijn koker
En Hij zei tegen mij:
Jij bent Mijn dienaar, Jisraël
Op wie Ik trots zal zijn
En ik zei:
Ik heb tevergeefs gezwoegd
Ik heb mijn kracht gebruikt
Voor niets en leegte
Toch is mijn recht zeker
Bij de Eeuwige
En mijn daad
Is bij mijn God
En nu zegt de Eeuwige
Die me gevormd heeft
Vanaf de moederschoot
Tot een dienaar van Hem
Om Ja’acov terug
Naar Hem te brengen
En Jisraël zal samenkomen
Tot Hem
En ik zal geëerd worden
In de ogen van de Eeuwige
En mijn God
Was mijn kracht
En Hij zei:
Het is te licht voor je
Om Mijn dienaar te zijn
Om de stammen
Van Ja’acov vast te stellen
En de omsingelden van Jisraël
[hun hart was omsingeld
met kwaadaardige gedachten]
Maar ik zal je tot licht
Van naties maken
Zodat Mijn redding
Tot aan het einde
Van de aarde zal reiken
Dit zegt de Eeuwige
De Verlosser van Jisraël
Zijn Heilige Aanwezigheid
Over hij
Die door de mensen
Wordt veracht
Over hij
Die de naties verafschuwen
Over een slaaf
Van heersers:
Koningen zullen zien
En opstaan, vorsten
En ze zullen
Zich neerwerpen
Vanwege de Eeuwige
Die trouw is
De Heilige Aanwezigheid
Van Jisraël
En Hij koos jullie
Zo zei de Eeuwige:
In tijden van gunsten
[die je van Mij nodig had]
Antwoordde Ik je
En op de dag van redding
[Die je van Mij nodig had]
Hielp Ik je
Ik zal je beschermen
En Ik zal van jullie
Een volk
Van het verbond maken
Om een land te vestigen
En er voor te zorgen
Dat de verlaten erfdelen
Geërfd worden
Zodat je tegen de gevangenen
Kunt zeggen:
Ga naar buiten!
En tegen hen
In de duisternis:
Laat jezelf zien!
Langs de wegen
Zullen ze grazen
En bij alle rivieren
Zal hun weide zijn
Ze zullen geen honger
Noch dorst hebben
Noch zal de hitte
En de zon hun treffen
Want Hij
Die genade heeft met hen
Zal hen leiden
En bij de waterbronnen
Zal hij hen leiden
En van al Mijn bergen
Zal Ik een weg maken
En Mijn doorgaande wegen
Zullen verhoogd worden
Zie, deze zullen van ver komen
En zie, deze uit het noorden
En uit het westen
En deze uit het land van Sinim
[zuiden]
(eigen vertaling)

Volkeren van ver
Zelfs de eilanden
Worden opgeroepen
Zich te verenigen
En te luisteren
Dit is geen boodschap
Alleen voor Jisraël
Maar voor de hele wereld
Jeshaja vertelt over zijn roeping
Vanaf de moederschoot stond vast
Dat hij een dienaar van God zou zijn
De stammen zal verzamelen
En Jisraël terug zal brengen
Naar de Eeuwige
En omdat dat niet genoeg is
Zal hij een licht onder de naties zijn
Een kreet die vaak geroepen wordt
In het land van mijn hart:
Wij zijn een licht onder de naties
En mijn hart wordt dan duister

Ik moet steeds denken
Aan de Humanitaire Stad
Die ze in Gaza willen bouwen
En je weet het
Je kunt niet doen
Alsof de vergelijking
Uit de lucht is gegrepen
Het klinkt nog erger
Dan een vluchtelingenkamp
Waar eerst al schaamtevol
Sprake van was
Het klinkt als een
Goed geolied concentratiekamp
De Humanitaire Stad
Oi, va voi, mijn hart huilt

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, tranen-van-mijn-hart-story


Posted in @home, kunst, Land van mijn Hart, literatuur, Own Art | Tagged , , , | Leave a comment

Kom dichtbij

Posted on 14/07/2025 by Pascale Esveld

Luister naar Mij
Oh Ja’acov
[zoals je vader je noemde]
En Jisraël
Zo genoemd door Mij
Ik ben Hij
Ik ben eerst
Ja, Ik ben laatst
Zelfs Mijn hand
Heeft het fundament
Van de aarde gelegd
En Mijn rechterhand
Mat de hemelen af
Met handbreedtes
Ik roep hen
Ze staan samen
Jullie allemaal
Kom samen
En luister
Wie vertelde hen dit?
De Eeuwige
Houdt van hem
Die Zijn werk zal doen
In Babylon
En Zijn arm
Aan de Chaldeeën toont
Ja, Ik sprak
Ik riep hem zelfs
[Cyrus]
Ik bracht hem
En zijn weg was voorspoedig
Kom dichtbij Me
Luister hiernaar
In het begin
Sprak Ik niet
In het geheim
Vanaf de tijd
Dat het er was
Daar was Ik
En Nu
De Eeuwige God
Heeft me gestuurd
En Zijn geest
Zo zegt de Eeuwige
Je Verlosser
De Heilige Aanwezigheid
Van Jisraël:
Ik ben de Eeuwige
Je God
Die je onderwijst
Voor je eigen goed
Die je op de weg leidt
Waarop je moet gaan
Had je geluisterd
Naar Mijn geboden
Dan was je vrede
Als een rivier geweest
En je gerechtigheid
Als de golven van de zee
En je zaad
Zou als het zand zijn
En zij
Die uit je binnenste komen
Zouden als de vertakkingen
Van de rivier zijn
Zijn naam zal niet
Worden afgesneden
Noch vernietigd
Door Mij
Verlaat Babylon
Vlucht van de Chaldeeën
Met zingende stem
Zul je verkondigen
Vertel dit
Maak het openbaar
Tot aan het einde
Van de aarde
Zeg:
De Eeuwige heeft
Zijn dienaar Ja’acov
Verlost
En ze hadden geen dorst
Toen Hij hen
Door de wildernis leidde
Hij liet water
Uit een rots vloeien
Voor hen
Hij spleet een rots
En water stroomde
Er is geen vrede
Zei de Eeuwige
Voor de goddelozen
(eigen vertaling)

Het is een intiem moment
Als de Eeuwige Zijn volk
Vertelt dichtbij te komen
Dan herhaalt Hij nog eens
Zijn ‘claim to fame’
Hij was het die de kinderen
Van Jisraël
Uit Egypte verloste
En dwars door de woestijn voerde
Zonder dat ze dorst hadden
Hij is het die kinderen
Van Jisraël
Opnieuw zal redden
Met de hand
Van Zijn geliefde Cyrus

Mijn moeder maakt zich zorgen
Ze slaapt er niet van
En blijft piekeren
Wat gebeurt er met haar
Als mijn vader wegvalt
Dan staat ze er alleen voor
Ze heeft geen idee
Hoe de administratie
En de overmakingen werken
Mijn vader heeft het haar
Al paar keer uitgelegd
Maar ze onthoudt het niet
Ik zeg tegen haar:
Maar mam, al die rekeningen?
Die laat je toch gewoon
Automatisch afschrijven
Daar houdt mijn vader niet van
Hij is ouderwets
Alles wordt met de hand gedaan
Zijn hand
Ik vind dat ze daar eens goed
Met elkaar over moeten praten
En dat soort zaken gaan regelen
Maar mijn vader houdt niet
Van dat soort gesprekken
Als de dood voor de dood
Komt goed hoor
Probeer ik haar gerust te stellen
Ik ben er ook nog
We regelen het wel

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, will-you-still-need-me-story








Posted in @home, Blijf me gezond, kunst, literatuur, Own Art, Thuis | Tagged , , , | Leave a comment

Vanaf de moederschoot

Posted on 13/07/2025 by Pascale Esveld

Luister hiernaar
Oh huis van Ja’acov
Zij die bij de naam Jisraël
Genoemd worden
En die uit de wateren
Van Judah voortkwamen
Die zweren bij de Naam
Van de Eeuwige
En de God van Jisraël noemen
Niet in waarheid
Noch in gerechtigheid
Want zij worden geroepen
Uit de Heilige Stad
En ze leunden
Op de God van Jisraël
De Eeuwige
Van de legermachten
Is Zijn naam
De eerste zaken
Heb Ik toen verteld
Het kwam uit Mijn mond
En Ik liet ze je horen
Opeens deed Ik ze
En ze zijn gebeurd
Omdat Ik wist
Dat je hardnekkig bent
En je nek een pees
Van ijzer is
En je voorhoofd
Van koper
En Ik heb je
Van toen verteld
Toen het nog niet
Gebeurd was
Liet Ik het je horen
Zodat je niet zegt:
Mijn afgod
Heeft het gedaan
En mijn gesneden beeld
En mijn gegoten beeld
Hebben ze geboden
Je hebt het gehoord
Zie het alles
En jij
Zal je het niet verkondigen?
Ik laat je nieuwe dingen horen
Vanaf nu
En verborgen zaken
Die je niet wist
Nu zijn ze geschapen
En niet vanaf toen
En voor de dag
En je hebt ze
Niet eerder gehoord
Zodat je niet zult zeggen:
Ik kende ze
Ook luisterde je niet
Noch had je kennis
Of was je oor open
Vanaf toen
Want Ik wist
Dat je trouweloos zou handelen
En jullie zijn
Overtreders genoemd
Vanaf de moederschoot
Omwille van Mijn naam
Weerhoud Ik Mijn woede
En Mijn verdienste is
Dat Ik Mijn toorn tegen je
In toom houd
Om je niet uit te roeien
Zie, Ik heb je gelouterd
Maar niet zoals zilver
[in het vuur]
Ik heb je beproefd
In de oven van armoede
Omwille van Mezelf
Om Mezelf
Zal Ik het doen
Hoe zal Mijn Naam
Worden ontheiligd?
Maar Mijn eer zal Ik niet
Aan een ander geven
(eigen vertaling)

De Eeuwige gaat redden
Ondanks Zichzelf
Het gaat om Zijn goede Eer
Want dit hardnekkige volk
Had Hij het liefst
Afgesneden

Mijn verhalen zijn niet veel groter
Dan de bloemetjes
En de bijtjes op mijn balkon
De wereld is me te groot
Het nieuws dendert
Door mijn realiteit
Maar ik wil er niet over praten
Ik hou van de hommel
Die diep in de Oost-Indische kers kroop
Dronken van geluk
Eruit tuimelde
Een blad ving hem liefdevol op
En zwalkend verder vloog

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, when-the-world-is-too-big-story

Posted in @home, kunst, Land van mijn Hart, literatuur | Tagged , , | Leave a comment

Ontbloot je bedekte delen

Posted on 12/07/2025 by Pascale Esveld

Ga neer
En zit in het stof
Maagdelijke dochter
Van Babylon
Zit op de grond
Zonder troon
Dochter van Chaldeeën
Want ze zullen je
Niet langer
Teder en verfijnd noemen
Neem molenstenen
En maal meel
Ontbloot je bedekte delen
Onthul de wegen
Ontbloot je been
Steek rivieren over
Je naaktheid
Zal onthuld worden
Ja, je schaamte
Zal gezien worden
Ik zal wraak nemen
En Ik zal geen man
Genade tonen
Onze verlosser
De Eeuwige
Van de legermachten
Is Zijn naam
De Heilige Aanwezigheid
Van Jisraël
Zit stil
En kom het duister binnen
Oh, dochter van Chaldeeën
Want ze zullen je
Niet langer meesteres
Van koninkrijken noemen
Ik raakte vertoornd
Met Mijn mensen
Ik overtrad
Mijn erfenis
En Ik leverde ze uit
In jouw hand
Je toonde ze geen genade
Voor de ouderen
Maakte je de last
Heel zwaar
En je zei:
Ik zal voor altijd
Een meesteres zijn
Totdat je het
Niet meer
In je hart opnam
Je herinnerde je
Het einde niet
En nu
Luister hier naar
Kwetsbare vrouw
Die veilig zit
Die tegen zichzelf zegt:
Ik ben het
En er is niemand
Buiten mij
Ik zal niet
Als een weduwe zitten
Noch zal ik rouw kennen
Maar deze twee
Zullen naar je toekomen
In een seconde
In een dag
Rouw
En weduwschap
In volle mate
Zullen ze over je komen
Met de hoeveelheid
Van je bezweringen
En met grote overvloed
Van je toverkunsten
En je vertrouwde op je kwaad
Je zei:
Niemand ziet mij
Je wijsheid
En je kennis
Hebben je verdorven
En je zei bij jezelf:
Ik ben het
En er is niemand
Buiten mij
En kwaad
Zal over je komen
Je zult niet weten
Hoe het weg te halen
Door gebed
En tegenslagen
Zullen je overvallen
Je zult niet weten
Hoe jezelf daarvan
Te verwijderen
En verwoesting
Zal plotseling
Over je komen
Je zult niet weten
Sta op
Met je toverkunsten
En de hoeveelheid
Van trucjes
Waarin je
Vanaf je jeugd
Hebt gezwoegd
Misschien kun je helpen
Misschien zul je
Kracht krijgen
Je hebt de hoeveelheid
Van raadgevingen uitgeput
Laat nu de astrologen
De sterrenstaarders
De maandelijkse voorspellers
Wat er zal gebeuren met je
Opstaan en je redden
Zie, ze zijn als stoppels
Vuur verbrandde hen
Zij zullen zichzelf
Niet kunnen redden
Van de kracht van de vlam
Er zijn geen kolen
Om je aan te verwarmen
Of een vuur om bij te zitten
Zo deden ze tegen je
Zij voor wie je
Hebt gezwoegd
De reizigers vanaf je jeugd
Ieder dwaalde
Naar zijn kant
Niemand redt je
(eigen vertaling)

Interessant stuk
Alsof je direct aangesproken wordt
Verneder je
Hoor je de Eeuwige smalen
Jij die geen genade
Voor een ander heeft
Jij, die de oudsten liet zwoegen
Jij zult nu zelf
Over de grond kruipen
In verdriet en rouw
Oi!

Ontbloot je bedekte delen
Toon je
Laat zien wie je bent
Ik zou daar vaker
Aan toe willen geven
Maar meestal ben ik keurig
Alles verhuld
Slechts op zeldzame momenten
Weggekropen bij mezelf
Toon ik mezelf
Een onhebbelijke
Onbeheerste
Ongedurige
Maar toch wel
Kwetsbare vrouw

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, het-is-wat-het-is-story


Posted in @home, @Work, kunst, literatuur, Own Art | Tagged , , , | 2 Comments

Uit de baarmoeder getild

Posted on 11/07/2025 by Pascale Esveld

Bel hurkt
Nebo besmeurt zich
Hun afgoden
Zijn als beesten
En vee
Wat je draagt
Is zwaar gemaakt
Een last
Voor zij
Die uitgeput zijn
Zij bevuilden zichzelf
Ja, ze hurkten samen
Ze konden de last
Niet redden
En zijzelf
Zijn gevangen genomen
Luister naar Me
Het huis van Ja’acov
En heel het overblijfsel
Van het huis van Jisraël
Die gewiegd zijn
Van geboorte af
Uit de baarmoeder getild
[door de Eeuwige]
Tot je oude dag
Ben Ik Dezelfde
En tot je grijs wordt
Zal Ik je dragen
Ik heb gemaakt
En Ik zal tillen
Ik zal dragen
En Ik zal redden
Met wie zul je Me
Vergelijken
En Mij gelijkstellen
En Me mee vergelijken
Alsof we gelijken
Zouden zijn?
Zij die goud
Uit hun beurs
Laten stromen
En zilver wegen
Zij huren een goudsmid
En hij maakt er
Een god van
Zij knielen
Ja, ze werpen zich neer
Ze tillen het
Op de schouder
Dragen ze het
En ze zetten het
Op zijn plaats
En het staat
Van die plaats
Beweegt het niet
Ja hij roept ernaar
En het antwoordt niet
Het redt hem niet
Uit zijn ellende
Herinner dit
En versterk jezelf
Neem het in je hart
Jullie overtreders
Herinner je de eerste dingen
Van het oude
Dat ik God ben
En er is geen ander
Ik ben God
En er is geen
Zoals Ik
Die het einde vertelt
Vanaf het begin
En van daarvoor
Wat er niet gebeurd is
Zeg ik:
Mijn raad zal standhouden
En al Mijn verlangens
Zal Ik uitvoeren
Ik roep een snelle vogel
Uit het oosten
[Avraham]
Uit een ver land
De man van Mijn raad
Ja, Ik sprak het uit
Ik zal het ook brengen
Ik heb het gevormd
Ik zal het ook doen
Luister naar Mij
Jullie, die dapper zijn
[die tussen de heidenen
bij Mij bleven]
Die ver van
Rechtvaardigheid zijn
Ik heb Mijn rechtvaardigheid
Dichtbij gebracht
Het zal niet ver
Van je gaan
Mijn redding
Zal niet uitgesteld worden
En Ik zal redding geven
In Tzion
Aan Jisraël
Mijn glorie

De redding is nabij
Voor de kinderen
Van Jisraël
Want de Eeuwige
Houdt Zich
Aan Zijn woord

Ik hou
Van de Nederlandse zomer
Dan is het weer herfst
Dan bijna lente
Daarna is het bloedheet
En dan weer
Wat dagen bewolkt
Zoals ik van de Noordzee hou
Mijn mooie denkende vriendin
Vond er geen moer aan
Altijd grauw
Nooit eens azuur blauw
Maar ik hou
Van het veranderende humeur
Van de zee
Die in Zandvoort
Voor mijn deur lag
Elke dag anders
En altijd een afspiegeling
Van de lucht
Boven mijn hoofd

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, verschillende-ponems-story

Posted in @home, @Work, kunst, literatuur, Mooie Denkende Vriendin, Own Art | Tagged , , , | Leave a comment

Wees gered

Posted on 10/07/2025 by Pascale Esveld

Zo zei de Eeuwige:
Het zware zwoegen van Egypte
En de koopwaar van Kush
En de Sebeeërs
Mannen van groot gestalte
Zullen naar je toekomen
En van jou zijn
Ze zullen je volgen
Ze zullen in ketens
Naar je toekomen
Ze zullen zich
Voor je neerbuigen
En ze zullen tot je bidden:
Alleen bij jullie is God
Er is geen andere god
Werkelijk
U bent een God
Die Zichzelf verbergt
De God van Jisraël
De Verlosser
Ze zullen beschaamd zijn
Ja, vernederd
Allemaal
De meester schilders
[Van afgodsbeelden]
Zullen samen
In schande weggaan
Jisraël zal gered worden
Door de Eeuwige
Met een verlossing
Voor altijd
Jullie zullen noch
Beschaamd zijn
Noch vernederd worden
In de gehele eeuwigheid
Want zo zei de Eeuwige
De Maker van de hemel
Hij die God is
Die de aarde vormde
En maakte
Hij vestigde die
Hij heeft het niet
Als woestenij gecreëerd
Hij heeft het gevormd
Om bewoond te worden:
Ik ben de Eeuwige
Er is geen ander
Ik sprak niet in het geheim
Op een plaats
In het land van duisternis
Ik zei niet
Tegen het zaad
Van Ja’akov:
Zoek me tevergeefs!
Ik ben de Eeuwige
Die rechtvaardigheid spreekt
En zaken verkondigt
Die rechtvaardig zijn
Verzamel en kom
Kom samen dichtbij
Jullie zijn overleveraars
Van de volkeren
Zij die hun gesneden
Beelden dragen
En bidden
Tot een god die niet redt
Zij weten niet
Maak het bekend
En laten ze zelfs
Samen beraadslagen
Wie heeft dit
Van te voren aangekondigd?
Wie verklaarde dit
Sinds het begin?
Was Ik dat niet
De Eeuwige
En er zijn geen goden
Buiten Mij
Een rechtvaardige
En verlossende God
Is er niet buiten Mij
Keer je tot Mij
En wees gered
Alle einden van de aarde
Want Ik ben God
En er is geen ander
Bij Mezelf zwoer ik
Rechtvaardigheid straalde
Uit Mijn mond
Een woord
Dat niet zal worden
Teruggenomen
Dat tot Mij
Zal iedere knie knielen
En elke tong zweren
Alleen bij de Eeuwige
Zullen ze zeggen
Is rechtvaardigheid
En kracht
Tot Hem zullen ze komen
En ze zullen beschaamd zijn
Iedereen die in opstand kwam
Tegen Hem
Door de Eeuwige
Zal al het zaad van Jisraël
Rechtvaardigheid
En aanzien vinden
(eigen vertaling)

In dit gedeelte van Jeshaja
Wordt de nadruk gelegd
Op de verlossing
Die uiteindelijk zal komen
En op God, de Eeuwige
Andere goden bestaan niet
Hij heeft het duidelijk niet
Op andere kunstenaars
En de aanbeden schoonheid
Van wat zij maken

Een dagje vakantie
Van mezelf
Was wel lekker
Niets creëren
Nou ja, wat plantjes
Op het balkon
Zes
Twee gaan het niet halen
Denk ik
Maar ik ben nog
Aan het redden

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, let-it-blossom-let-it-grow-story





Posted in @home, @Work, kunst, literatuur, Own Art | Tagged , , , | Leave a comment