jezzebel

En David telde de mensen
Die bij hem waren
En hij stelde over hen
Aanvoerders van duizenden
En aanvoerders van honderden aan
En David stuurde het volk uit
Een derde onder de hand van Joav
Een derde onder de hand van Avishai
De zoon van Zeruja, Joavs broer
En een derde
Onder de hand van Ittai de Gittiet
En de koning zei tegen het volk:
Ik ga ook met jullie mee
Maar het volk zei:
U gaat niet mee
Want als wij vluchten
Zullen ze geen aandacht
Aan ons besteden
Zelfs als de helft van ons
Zou sterven
Zouden zij nog geen aandacht
Aan ons besteden
Want u bent nu gelijk
Aan tienduizend van ons
Daarom is het nu beter
Dat u daar voor ons bent
En ons vanuit de stad bijstaat
En de koning zei tegen hen:
Wat jullie het beste lijkt
Zal ik doen
En de koning stond bij de poort
En heel het volk trok uit
Met honderden
En met duizenden
En de koning gaf bevel
Aan Joav, Avishai en Ittai
En zei:
Behandel voor mij
De jongeling
Die Avshalom is
Voorzichtig
En heel het volk hoorde het
Toen de koning opdracht gaf
Aan alle aanvoerders
Wat Avshalom betrof
En het volk trok erop uit
Het veld in
Tegen Jisraël
En de strijd vond plaats
In de bossen van Efraïm
En het volk van Jisraël
Werd daar verslagen
Voor de ogen
Van de dienaren van David
En de slachtpartij daar
Die dag
Was zeer groot
Twintigduizend mannen
En de strijd verspreidde zich van daar
Over het gehele oppervlakte
Van het land
En het bos verslond*
Meer mensen
Dan het zwaard
Die dag verslond
En Avshalom waagde het er op
Voor de dienaren van David te komen
En Avshalom reed op zijn muildier
En het muildier kwam terecht onder
De dikke takken
Van de grote terpentijnboom
En zijn hoofd kwam vast te zitten
In de terpentijnboom
En hij werd tussen hemel en aarde geplaatst
En het muildier dat onder hem was
Ging verder
Een man zag het
En vertelde het Joav
Hij zei:
Let op
Ik zag Avshalom hangen
In een terpentijnboom
En Joav zei tegen de man
Die het hem vertelde:
Nu, als je dat gezien hebt
Waarom heb je hem dan niet
Daar ter plekke op de grond geslagen?
En dan zou het aan mij geweest zijn
Om je tien zilverstukken
En een gordel te geven
En de man zei tegen Joav:
Al zou het gewicht
Van duizend zilverstukken
Op mijn palmen rusten
Ik zou mijn hand niet uitsteken
Tegen de zoon van de koning
Want voor onze oren
Heeft de koning jou
Avishai en Ittai de opdracht gegeven:
Wees voorzichtig
Wie het ook is
Met de jongeling
Met Avshalom
Zelfs als ik ontrouw zou handelen
Tegen mezelf
Kan nu niets voor de koning
Verborgen blijven
En jij zou
Op verre afstand blijven staan
En Joav zei:
Ik zal het je niet langer verzoeken
En hij nam drie pijlen in zijn hand
En stak ze in het hart van Avshalom
Terwijl hij nog levend was
In het hart van de terpentijnboom
En er cirkelden ongeveer
Tien jonge mannen omheen
Die Joavs wapendragers waren
En zij sloegen Avshalom
En doodden hem
_{(eigen vertaling)}

*De strijders van David werden ook door de wilde dieren in het bos verslonden

In het hart van de terpentijnboom
Bungelde Avshalom
Toen hij tussen hemel en aarde werd geplaatst
Tussen leven en dood
Volgens de Rabbijnse toelichtingen
Wilde men proberen het haar van Avshalom
Lost te snijden met het zwaard
Maar toen opende zich ‘gehinnom’ (de hel) onder hem

Gisteren was ik op stap
Met de buurman
Een lijst zoeken
Voor de Portugese haan
Die ik voor hem heb gemaakt
Een schets werkelijk
Want ooit was het de bedoeling
Om de haan in keramiek te maken
Misschien komt dat nog
Maar de buurman wil de schets in een lijst
Op stap naar Mooizooi
Met hij die rijdt
Het was verschrikkelijk
Twee mannen en ik zei de gek
Twee haantjes en een vrouw
De buurman had al gewaarschuwd:
Gelukkig is het dichtbij genoeg
Want als hij die rijdt me niet aan staat
Dan gaan we lopen
En ik dacht:
Oi vee ist mir
Lief zijn tegen hij die rijdt app ik in de ochtend
Veel te lelijk weer om terug te lopen
Hij spreekt bericht in
Zet je paraplu maar vast klaar
En ik dacht
Als het dan toch lopen wordt
Dan maar zeiknat
Zover is het niet gekomen
Maar oi, oi, oi
Vanavond is het Jom Kippoer
Als er besloten wordt
Wie er wordt opgeschreven
In het boek van leven
Na alle sores van gisteren
Ga ik proberen dichtbij mezelf te blijven
Gordijnen dicht
Geen telefoon
Geen berichten
Geen toestanden
Moge je goed worden opgeschreven
Zoet en goed nieuwjaar

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, tussen-hemel-en-aarde-story

En zie, Tzadok kwam ook
En alle Levieten met hem
Ze droegen de ark
Van het Verbond met God
En ze zette de ark van God neer
En Aviathar ging naar boven
Totdat alle mensen
De stad hadden verlaten
En de koning zei tegen Tzadok
Draag de ark van God terug
Naar de stad
Als ik genade vind
In de ogen van de Eeuwige
Dan zal Hij me terugbrengen
En Hij zal me Zijn woning
Laten zien
Maar als Hij zegt:
Ik wil je niet
Let op, hier ben ik
Laat Hem met mij doen
Wat goed lijkt in Zijn ogen
En de koning zei tegen Tzadok, de priester:
Zie je niet?
Keer terug naar de stad in vrede
En Achima’atz, je zoon
En Jonathan, de zoon van Aviathar
Allebei jullie zonen
Zullen met je zijn
Zie, ik zal in de vlakten van woestijn verblijven
Totdat er bericht van jou komt
En Tzadok en Aviathar
Brachten de ark van God
Terug naar Jeruzalem
En zij verbleven daar
En David ging omhoog
Via de opgang van de Olijfberg
Huilend terwijl hij omhoog ging
En hij had zijn hoofd bedekt
En hij ging op blote voeten
En van al het volk dat bij hem was
Bedekte iedere man zijn hoofd
Huilend terwijl ze naar boven gingen
En iemand vertelde David:
Achitofel is onder de samenzweerders
Met Avshalom
En David zei:
Maak een dwaas van hen
Zo smeek ik U
De raad van Achitofel, oh Eeuwige
En David kwam bij de top
Waar hij zich voor God zou neerwerpen
En zie, Choeshai de Arkiet
Kwam naar hem toe
Mijn zijn gewaad gescheurd
En aarde op zijn hoofd
En David zei tegen hem:
Als je verder met me meegaat
Zul je een last voor me zijn
Maar als je terugkeert naar de stad
En je tegen Avshalom zegt:
Ik, oh koning, zal uw dienaar zijn
Net als ik voorheen de dienaar van uw vader was
Ben ik nu uw dienaar
Dan zul je de raad van Achitofel
Kunnen verijdelen
En heb je daar niet Tzadok bij je
En Aviathar de priester?
En het zal zo zijn
Dat alles wat je hoort in het huis van de koning
Je aan Tzadok en Aviathar de priesters
Zult vertellen
En zie, zij hebben daar bij zich
Hun twee zonen
Achima’atz voor Tzadok
En Jonathan voor Aviathar
En via hen zul je me alles sturen
Wat je hoort
En Choeshai de Arkiet
De vriend van David
Kwam naar de stad
En Avshalom ging naar Jeruzalem
_{(eigen vertaling)}

David is op de vlucht
En probeert de raad van Achitofel te verijdelen
En daarmee de paleisrevolutie
Van zijn zoon Avshalom
Ongedaan te maken

Elke moment van de dag
Ruikt de lift
Naar een ander parfum
En ik probeer te raden
Wie het was
Die voor mij
Zo heerlijk ruikend
In deze vliegende schotel stapte

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, lift-me-up-story

En de boodschapper kwam bij David en zei:
De harten van de mensen van Jisraël
Staan achter Avshalom
En David zei tegen zijn dienaren
Die bij hem waren in Jeruzalem:
Sta op en laten we vluchten
Want er zal geen ontsnapping zijn voor ons
Van Avshalom
Ga snel
Anders haast hij zich
Haalt ons in
En brengt kwaad over ons
En slaat de stad
Met het scherpst van het zwaard
En de dienaren van de koning
Zeiden tegen de koning:
Wat mijn heer de koning ook zal kiezen
Zie, uw dienaren staan klaar te doen
En de koning ging voorwaarts
En heel zijn huishouding
Was recht achter hem
En de koning liet
De tien vrouwen achter
Die bijvrouwen waren
Om het huis te bewaren
En de koning ging voorwaarts
En al het volk
Was recht achter hem
En ze bleven staan
Bij het verste huis
En al zijn dienaren
Passeerden langs hem
En alle boogschutters
En alle slingeraars
En al de Gittieten
Zeshonderd mannen
Die hem volgden uit Gath
Gingen voor de koning uit
En koning zei tegen Ittai de Gittiet:
Waarom ga jij ook met ons mee?
Keer om
En blijf bij de koning
Want jij bent een vreemdeling
En als je gewend bent te zwerven
Ga naar je eigen plaats
Gisteren pas kwam je
En vandaag zou ik je
Met ons rond laten slepen
En maar zien dat ik ga
Waarnaar ik kan gaan?
Keer terug
En neem je broeders met je mee
Wees vriendelijk
En oprecht tegen hen
En Ittai antwoordde de koning
En zei:
Zo waar de Eeuwige leeft
En zo waar mijn heer de koning leeft
Waar mijn heer de koning ook zal zijn
Of dit nu levend of dood is
Daar zal uw dienaar zijn
En David zei tegen Ittai:
Ga en steek over
En Ittai de Gittiet stak over
En zo deden al zijn mannen
En alle kleintjes die bij hem waren
En heel het land huilde
Met een luide stem
En al het volk stak over
En de koning stak de beek van Kidron over
En al het volk stak over
In de richting van de wildernis
_{(eigen vertaling)}

Wat een treurige paleisrevolutie voor David
Op de vlucht voor zijn zoon
Die hij bovendien het leven heeft gespaard
En zelfs terug laten komen naar Jeruzalem
Ondanks dat Avshalom zijn andere zoon vermoord heeft
Nu zwerft David met zijn hele hebben en houden
Op de tien bijvrouwen na
Door de wildernis

Bij de buurmannen is het feest
Als bij de een zijn arm is genezen
Nog een week of vier schat hij in
Gaat hij terug naar Suriname
Zijn geliefde Su
En gisteren hoorde hij
Dat zijn 21-jarige dochter
Met hem meegaat
Ook een pak van mijn hart
Dat ze oogje in het zeil zal houden
Ja, van hem ook, appt hij terug
Er moet iemand af en toe even kijken
Of het goed met hem gaat
De boterkoek was een succes
Bij de andere buurman
Die vanochtend
Piepklein palmboompje in bloei
Voor mijn deur zette

Jezzebel,
Tussen water en water

Art: Pascale, let-it-blossom-let-it-grow-story