
Zo zei de Eeuwige
God van de legermachten:
Ga dan
Kom dan naar deze
Levensgenieter
Naar Shebna
Die over de Tempel
Is aangewezen
Wat heb je hier
Wie heb je hier
Dat je voor jezelf
Een graf hebt gehouwen?
Hij hakt zijn graf
Op hoogte
Hij houwt voor zichzelf
Een verblijf
In de rots
Zie, de Eeuwige
Zal je
Met een machtige worp
Rond gooien
En je laten vliegen
Hij zal je omwikkelen
Als een tulband
Zoals een muur
Om een land
Met wijd uitgestrekte ruimte
Daar zul je sterven
En daar zullen
De strijdwagens
Van je glorie
De schande zijn
Van het huis
Van je meester
En Ik zal je
Uit je positie
Verdrijven
En uit je verblijfplaats
Zal Hij je neerhalen
En het zal op die dag
Gebeuren
Dat Ik Mijn dienaar
Zal roepen
Eliakim
Zoon van Chilkiah
En Ik zal hem kleden
Met jouw gewaad
En met jouw gordel
Zal ik hem omgorden
En jouw gezag
Zal Ik
In zijn hand leggen
En hij zal
Een vader worden
Voor de inwoners
Van Jeruzalem
En voor het huis
Van Judah
En Ik zal
De sleutel
Van het Huis
Van David
Op zijn schouder leggen
En hij zal openen
En niemand
Zal afsluiten
En hij zal afsluiten
En niemand
Zal openen
En ik zal hem veiligstellen
Als een pin
Op een vaste plaats
En het zal
Een troon
Van glorie worden
Voor het huis
Van zijn vader
En ze zullen hem
Omhullen
Alle eer
Van het huis
Van zijn vader
Kinderen
En kleinkinderen
Alle kleine vaten
Van de kommen
Van de wasbasins
Naar alle kommen
Van de lieren
[de Levieten speelden
de lier
tijdens de diensten
in de Tempel]
Op die dag
Zegt de Eeuwige
Van de legermachten
Zal de pin
Vastgezet
Op een vaste plaats
Bewegen
En het zal
Afgehakt worden
En vallen
En de last
Dat er op zal liggen
Zal worden afgesneden
Want de Eeuwige
Heeft gesproken
(eigen vertaling)
God heeft het niet zo
Op de hoogmoed van
Shebna die de tempel bestuurde
En zijn eigen graf
Aan het houwen is
Op de erfgrond van David
Op een veel te hoge plaats
Waar hij geen recht op heeft
Hij zal omvergeworpen worden
Door de glorie
Van het huis van David
Die Eliakim zal veroorzaken
Maar ook hij zal falen
Niemand zo betrouwbaar
Als God zelf
De rest is vergankelijk
Over de schutting
Stuurt hij kusjes
Vergeten
Dat hij geen contact wilde
Vergeten
Dat hij niet
Van kussen houdt
Hij vraagt om een knuffel
En de vrouw
Die een hekel aan zichzelf
Begint te krijgen
Staat op
Knuffelt hem
Waar de buurman
Zich om bescheurt
Zo slim, die maat van hem
Ja, hoor ik hem zeggen
Hijzelf charmeert
Maar ja
Hij maakt het nooit af
Ondertussen
Kijk ik de Egyptische prins
Uit Haarlem-Zuid
Scherp aan
Hij knippert niet
Wij weten het
Birds of a feather
En ook wij zullen falen
Want alles is vergankelijk
Jezzebel,
Tussen water en water
Art: Pascale, how-can-I-miss-you-when-you-don’t-go-story
Foto: Pascale, Machsom Erez 2006